زبان پرتغالی

برزیل صادرات مواد غذایی خود را  به قاره آفریقا در سال جاری 44 درصد افزایش داده است.

چین و ایالات متحده در آفریقا رقابت می کنند، منطقه ای که برزیل نیز به دنبال آن است. برزیلی ها صادرات محصولات کشاورزی به قاره آفریقا را با شدت خوبی افزایش داده اند.

حضور این دو غول ( چین و ایالات متحده ) در بازار آفریقا در زمینه تجارت کشاورزی اهداف متفاوتی دارد. چینی ها برای امنیت غذایی خود مکانی را می خواهند که آزادی تولید غذا داشته باشد.

آمریکا به دنبال خنثی کردن حضور چین در این قاره است. اگرچه تا این زمان آنها این قاره را کنار گذاشته بودند، اما آمریکایی‌های شمالی قدرت صادراتی قوی به این منطقه داشتند.

برزیل در حال گسترش حضور خود در آفریقا است. در یازده ماه اول سال جاری، صادرات مواد غذایی برزیل به کشورهای آفریقایی به 8.2 میلیارد دلار افزایش یافت که از 5.7 میلیارد دلار از ژانویه تا نوامبر 2021 افزایش نشان داد.

محصول پیشرو صادرات برزیل به آفریقا شکر است، ماده خامی که هم ایالات متحده و هم چین از خارج به آن وابسته هستند و صادرات این محصول برزیل را تهدید نمی کند.

اما دومین محصول لیست صادرات، ذرت است. در این مورد، ایالات متحده بزرگترین صادرکننده جهان است و پتانسیل عرضه غلات به آفریقایی ها را دارد.

گندم برزیل در این قاره نیز اهمیت پیدا می کند. برزیل حتی با وابستگی به بازار خارجی، رکورد صادرات غلات را که عمدتاً از ایالت ریو گراند دو سول می آید، در قاره آفریقا ارتقا داد.

در حال حاضر، حضور برزیل در این بازار گندم باید محتاطانه باشد، زیرا این کشور تازه شروع به سرعت بخشیدن به تولید داخلی کرده است.

برنج برزیلی نیز در آفریقا حضور پیدا می کند. در این سال، صادرات برزیل به این منطقه بالغ بر 118 میلیون دلار آمریکا بود که 55 درصد بیشتر از سال 2021 بود.

آفریقا همچنان بازار خوبی برای گوشت برزیلی است. تا نوامبر2022، صادرات به 1.32 میلیارد دلار آمریکا رسید. مرغ و گوشت گاو بیشترین سهم بازار را به خود اختصاص دادند.

آفریقا همچنین درهای خود به روی  بازارهای شیر و مشتقات و ماهی باز کرده است. با این حال، صادرات برزیل در این بخش ها باید زیر ساختارهای خود را فراهم آورد تا بتواند با رقبای خود مخصوصا چین رقابت کند.

در نظر وزارت کشاورزی برزیل، سال 2023 بهتر از سال 2022 خواهد بود. ارزش کل تولید سال آینده به 1.26 تریلیون رئال خواهد رسید که  نسبت به سال 2022، 6 درصد افزایش خواهد داشت.

منبع روزنامه فولیا

برزیل در سال آینده تداوم رشد تولید پروتئین را ادامه می دهد. چین رشد کندی خواهد داشت و ایالات متحده و اروپا منقبض خواهند شد.

این همان چیزی است که رابوبانک، یک بانک متخصص در تجارت کشاورزی، برای بخش پروتئین در سال 2023 نشان می دهد. در برزیل، صادرات برای حمایت از تولید ادامه خواهد داشت.

به گفته تحلیلگران پروتئین در رابوبانک ، سال جدید با چالش ها، اما همچنین فرصت هایی برای این بخش خواهد بود.

افزایش تولید پایدار و مدیریت بیماری هایی، عمدتاً آنفولانزای مرغی و تب خوکی آفریقایی که در حال حاضر گله‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مورد توجه تولیدکنندگان قرار خواهد گرفت.

فشار هزینه به نفع صنایعی خواهد بود که پروتئین های مقرون به صرفه را به بازار می آورند. تولیدکنندگان و پردازنده ها باید کارآمد و چابک باشند. به گفته تحلیلگران رابوبانک، تغییرات نرخ ارز باید به نفع صادرکنندگان باشد.

به گفته این بانک، بخش آبزی پروری، از آنجایی که کمتر به کالاها وابسته است، ممکن است تکامل جهانی بیشتری داشته باشد.

با توجه به داده های تجارت خارجی امسال برای برزیل، صادرات گوشت گاو در ماه نوامبر در مقایسه با سرعتی که در ماه های اخیر ثبت کرده بودند، کاهش یافته است، زمانی که از 200000 تن فراتر رفت و به 1 میلیارد دلار در ماه رسید.

ماه گذشته، طبق گزارش آبرافریگو (انجمن کشتارگاه های برزیل)، درآمد از 174 هزار تن به 873 میلیون دلار رسید.

ابرافریگو نشان می دهد که در نتیجه انباشته شده برای سال، فروش خارجی گوشت گاو برزیل به 2.16 میلیون تن رسیده است که 26 درصد بیشتر از مدت مشابه سال گذشته است. درآمدها در این دوره به 12.2 میلیارد دلار افزایش یافت یعنی44 درصد افزایش.

از سوی دیگر صادرات گوشت خوک در ماه نوامبر با افزایش 35 درصدی درآمد در ماه نسبت به مدت مشابه سال قبل بهبود یافت.

با این حال، کاهش واردات از چین باعث می شود که میزان انباشته امسال کمتر از سال 2021 باشد.

بر اساس گزارش انجمن پروتئین حیوانی برزیل، صادرات گوشت خوک از ژانویه تا نوامبر بالغ بر 2.32 میلیارد دلار آمریکا بوده است که 5 درصد کمتر از سال 2021 است.

بر اساس داده های دبیرخانه تجارت خارجی برزیل، صادرات گوشت مرغ در سال از 8 میلیارد دلار فراتر رفته است که 29 درصد بیشتر از صادرات گوشت مرغ از ژانویه تا نوامبر 2021 است و  حجم آن به 4 میلیون تن می رسد.

منبع روزنامه فولیا

بحران ناشی از جنگ اوکراین، هند را به تجارت برزیل نزدیکتر کرده است. هندی‌ها تاکنون 1.1 میلیارد دلار در برزیل هزینه کرده‌اند که 239 درصد بیشتر از 2021 است. ایران نیز که واردکننده قدیمی مواد غدایی از برزیل است و در سال‌های اخیر حضور خود را از برزیل کاهش داده بود، امسال خرید خود را به 1.1 میلیارد دلار افزایش داد که 79 درصد بیشتر از سال 2021 بود.

یکی از ضربه‌هایی که هندی‌ها با این سناریوی جدید جهانی متحمل شدند، ناشی از جنگ روسیه و اوکراین، در بخش روغن های  گیاهی بود.

هندی ها بسته به بازار خارجی 3.7 میلیون تن روغن سویا و 1.8 میلیون تن روغن آفتابگردان وارد می کنند. مشکلات زیرساختی در اوکراین، بزرگترین صادرکننده روغن آفتابگردان، باعث شد هند خرید خود را از برزیل افزایش دهد. در پنج ماهه اول واردات هند در روغن سویا به 640 هزار تن رسید که بسیار بالاتر از 155 هزار تن در مدت مشابه سال گذشته بود. هندی نیز به تازگی شروع به خرید بیشتر لوبیا چشم بلبلی، بادام زمینی، ذرت و برنج کرده است.

اگرچه هنوز این کالا ها یک بازار اولیه است، اما مواد غذایی صنعتی مانند آب پرتقال، خامه، آبجو، ادویه جات ترشی جات و حتی آب معدنی نیز در این لیست گنجانده شده است. از سوی دیگر، واردات مواد غذایی برزیل به بازار هند هنوز بسیار اندک است و در پنج ماه اول تنها 32 میلیون دلار آمریکا بوده است. در کل سال 2021، حجم واردات 87 میلیون دلار بود.

ایران که واردکننده قدیمی مواد غدایی از برزیل است، در سال‌های اخیر حضور خود را از برزیل کاهش داده بود، امسال خرید خود را به 1.1 میلیارد دلار افزایش داد که 79 درصد بیشتر از سال 2021 بود.

سناریوی سخت بین المللی در عرضه کالا و تحریم های اقتصادی،  ایران را به سمت خرید محصولات کشاورزی برزیل سوق داد. دانه های سویا و ذرت در لیست خرید برجسته بودند، اما بیشترین جهش در خرید روغن سویا رخ داد.

با توجه به مشکلات بین‌المللی عرضه جهانی روغن‌های گیاهی، ایران ۳۹ هزار تن از این محصول را از برزیل خریداری کرد که ۵۲۴ درصد بیشتر از ژانویه تا می سال گذشته است.  ایران سالانه 350 هزار تن از این محصول را وارد می کند.

اگرچه هند و ایران جزو ده شریک اصلی برزیل در بخش محصولات کشاورزی و غذایی هستند، اما پیشگامان این فهرست، چین و ایالات متحده هستند.

چینی ها در پنج ماه گذشته 21 میلیارد دلار با رشد 20 درصدی از برزیل واردات داشتند. سویا و گوشت در صدر خرید قرار دارند. از سوی دیگر، آمریکایی‌ها واردات را به 2 میلیارد دلار در این دوره افزایش دادند که مهمترین آن قهوه و گوشت بود.

همچنین صادرات برنج برزیل در پنج ماهه نخست امسال به 558 هزار تن رسید. در همین مدت، 491 هزار نیز واردات انجام شد. تراز مثبت داده ها از انجمن برزیلی صنعت برنج نشان دهنده مازاد 67 هزار تنی بین صادرات و واردات است.

منبع: روزنامه فولیا

تب دنگی در کشور برزیل در سه ماهه اول سال 2022، نسبت به سال گذشته 85 درصد افزایش یافته است.

از ژانویه 2022، برزیل 323900 مورد احتمالی تب دنگی و 79 مورد مرگ ناشی از این بیماری را ثبت کرده است.

ارقام موجود در آخرین بولتن اپیدمیولوژیک وزارت بهداشت حاکی از افزایش 85.6 درصدی آلودگی به این ویروس نسبت به مدت مشابه در سال2021 است. این بیماری  از طریق نیش پشه Aedes aegypti  منتقل می شود.

در برخی از نقاط کشور، وضعیت بدتر است: در غرب میانه، رشد نسبت به سال گذشته 242 درصد بود. تا کنون، این منطقه 648 مورد در هر 100000 نفر را ثبت کرده است – جنوب با 198 مورد در هر 100000 نفر در رتبه دوم قرار دارد.

در میان پنج شهر بیشترین آسیب دیده، سه شهر در غرب میانه قرار دارند: گویانیا (25100 مورد)، برازیلیا (19200) و آپارسیداد گویانیا (4600). پالماس (7500) .

کلودیا کودسو زیست شناس و اپیدمیولوژیست و محقق بنیاد اسوالدو کروز، بهترین موسسه تحقیقاتی پزشکی برزیل، می گوید: ” آنچه در سال جاری مشاهده می شود، بیانگر فعالیت تب دنگی در برخی از نقاط کشور است، به ویژه در محوری که از توکانتینز به سانتا کاتارینا می رود، از غرب میانه و بخش غربی سان وپائولو می گذرد”.

اما پشت این سناریو چیست؟ و برای مبارزه با آن چه باید کرد؟ متخصصان این بیماری توضیح می دهند که مجموعه ای از عوامل ترکیبی دقیقاً در این دوره زمانی به افزایش تب دنگی کمک کردند.

کلودیا کودسو به یاد می آورد: “ما امسال آب و هوای مطلوبی برای تب دنگی داشتیم، با باران های شدید و طولانی”.

از اواخر سال 2021، زمانی که تابستان آغاز شد، چندین شهر برزیل طوفان های زیادی را ثبت کرده اند که مربوط به پدیده هایی مانند لانینیا و تغییرات آب و هوایی است.

برای پشه آئدس که عامل انتقال تب دنگی است، باران مترادف با آب ایستاده است، جایی که تخم پشه ها بیرون می آیند و لاروها تا زمانی که به مرحله بزرگسالی می رسند رشد می کنند.

سلسو گراناتو، متخصص بیماری عفونی، می‌گوید:” معمولاً، وقتی ماه دسامبر فرا می‌رسد و متوجه تعداد زیادی از پشه آئدس می‌شویم، از قبل می‌توان پیش‌بینی کرد که ماههای مارس و آوریل با موارد زیادی از تب دنگی مواجه خواهیم شد. اما در آستانه سال 2021 تا 2022، پیش بینی ها به دلیل دو بحران بهداشتی دیگر با مشکل مواجه شدند. در همان زمان، برزیل با اپیدمی آنفولانزای H3N2 مواجه شد که باعث افزایش قابل توجه موارد آنفولانزا و گسترش نوع او میکرون ویروس کرونا شد که در پس رکوردهای تعداد عفونت ها قرار داشت.”

این دکتر که همچنین استاد دانشگاه یونیفسپ (دانشگاه فدرال سان وپائولو) است، می‌افزاید: ” سیستم‌های نظارت بر تب دنگی به شدت آسیب دیدند، زیرا در این دو سال گذشته تمرکز تقریباً مطلق بر  بیماری همه‌گیری کووید-19 وجود داشت”.

دکتر ملیسا فالکائو، از انجمن بیماری های عفونی برزیل می گوید:” شایان ذکر است که ما در سال 2019 یک اپیدمی بزرگ دنگی در کشور داشتیم، بنابراین از سال 2022 افزایش جدیدی انتظار می رفت، زیرا امواج این بیماری چرخه ای است.”

کلودیا کودسو زیست شناس و اپیدمیولوژیست و محقق بنیاد اسوالدو کروز تاکید می کند که “ما دارای جمعیت فقیر، با مشکلات مسکن، و ناامن بودن شهرها هستیم”. این متخصص توضیح می دهد: “همه اینها کنترل ناقلانی را که بیماری را منتقل می کنند دشوار می کند”.

این اپیدمیولوژیست می افزاید: “اهمیت دادن به شیوع این بیماری در جنوب کشور که در آن فعالیت کم یا تقریباً وجود نداشت، قابل توجه است. این گسترش ممکن است به تغییرات آب و هوایی و سازگاری خود پشه مربوط باشد”.

طبق آنچه در فصول گذشته اتفاق افتاد، این است که موارد تب دنگی حداقل تا اواسط ماه می در کشور افزایش می‌یابد. از آنجا، با رسیدن دماهای پایین تر در جنوب، جنوب شرق و بخشی از غرب میانه، رکوردها باید دوباره کاهش یابد.

کلودیا کودسو: “تعداد مبتلایان به تب دنگی در تابستان به دلیل دمای بالا و میزان بارندگی، بیشتر می شود، اما دوره افزایش بیماری از اکتبر شروع می شود و تا ماه می ادامه می یابد. روند کاهش شدیدتر در تعداد مبتلا به ماه ژوئن می رسد. اما با این وجود، مراقبت های پیشگیری از تب دانگی باید در طول سال انجام شود”.

پس از شناسایی علل مشکل، برای مقابله با این بیماری همه گیر پنهان تب دنگی چه می توان کرد؟

از آنجایی که هیچ واکسن تایید شده ای علیه تب دنگی وجود ندارد، موثرترین اقدامات پیشگیرانه، از بین بردن مکان های تولید مثل پشه ناقل است – و در حالت ایده آل، این کار باید در ژانویه یا فوریه، زمانی که پشه ها  شروع به تخم ریزی می کنند، آغاز شود.

متخصصان بیماری های عفونی بیان می کنند که با ظهور بیماری همه‌گیری کووید-19، منابع کمتری برای مبارزه با پشه آئدس و تب دنگی باقی مانده است. آنها اعتقاد دارند که باید روی دود شرط بندی کنند که به مهار پشه بالغ کمک می کند”.

گسترش و تقویت خدمات بهداشت عمومی می تواند بیماران مبتلا به عوارض تب دنگی را در پوشش دهد.

یکی از متخصصان بیماری های عفونی بیان می کند که: “این ویروس چهار نوع سروتیپ دارد، به این معنی که یک فرد می تواند چهار بار به دنگی مبتلا شود. مشکل این است که ابتلا به دومین یا سومین مورد این بیماری، خطر ابتلا به شدیدترین اشکال را افزایش می دهد.”

وزارت بهداشت برزیل، افزایش قابل توجه آلودگی به Aedes aegypti و تعداد موارد بیماری های ناشی از این ناقل را به شدت باران ها و پایبندی کم جمعیت به نظافت خانه هایشان مرتبط می داند.

بر اساس دستورالعمل های نظام یکپارچه بهداشت برزیل، کار میدانی برای مبارزه با پشه ناقل دنگی در درجه اول بر عهده شهرداری ها است.

کارشناسان بهداشتی بیان می کنند که دولت باید سیاست‌های عمومی خود را بازیابی کند و روی فناوری‌های جدید برای مبارزه با این گونه از پشه برنامه ریزی کند. آنها اعتقاد دارند که کارهایی که در چند سال گذشته انجام شده تأثیری نداشته است.

نکته کلیدی دیگر در پیشگیری از تب دنگی، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها در حوزه  سرویس‌های بهداشتی اولیه است که منجر به افزایش سهم جمعیت در دسترسی به آب، سیستم فاضلاب، جمع‌آوری زباله و زهکشی آب باران می‌شود.

علاوه بر سیاست های عمومی، کارشناسان به مسئولیت های فردی در مبارزه با تب دنگی توجه می کنند.

توصیه های عمومی برای جلوگیری از هرگونه مخزن آب راکد محافظت نشده در خانه آمده است. پشه می تواند از فضاهای بزرگ به عنوان محل پرورش مانند مخازن آب و استخرهای باز، حتی اشیاء کوچک مانند درب بطری و گلدان گیاهان استفاده کند.

تمیز کردن حیاط و بالکن، توجه ویژه به رسوبات، ناودان ها و اشیایی که در بیرون هستند و می توانند آب باران را جمع کنند، حائز اهمیت است.

نصب نوارهای زرد روی درها و پنجره ها یا استفاده از مواد دافع روی پوست نگرش هایی است که می تواند کمک کننده باشد.

در نهایت، آگاهی از علائم  تب دنگی مانند تب، خستگی، قرمزی قسمت‌هایی از بدن، خارش و درد در سر، عضلات، مفاصل یا پشت چشم‌ها بسیار مهم است.

پس از تشخیص بیماری، استراحت، بهبود هیدراتاسیون و در صورت لزوم استفاده از داروهایی که برخی از این ناراحتی ها را برطرف می کند، توصیه می شود.

همه باید نشانه‌هایی را بدانند که نشان می‌دهد بیماری ممکن است به جدی‌ترین اشکال پیشرفت کند. عمده‌ترین آنها استفراغی است که کنترل آن دشوار است، تبی که کاهش نمی‌یابد، درد شکم و خونریزی. در این شرایط مراجعه به اورژانس در اسرع وقت ضروری است.

در حدود 9000 کیلومتر دورتر از برزیل، در یک سفر با هواپیما که به طور متوسط 19 ساعت طول می کشد، کودکان و جوانانی هستند که نیز به زبان پرتغالی صحبت می کنند. اما در جزئیاتی کاملاً متفاوت هستند. برخی از اصطلاحات در آنجا تغییر می کنند: برای مثال، صبحانه در موزامبیک “mata-bicho” گفته می شود.
آنجلو ابو، تصویرگر کتاب کودک، می‌گوید زمانی که در سال 2016 یک ماه را در این کشور گذراند، یک “گنج زبانی” واقعی را کشف کرد. مقصد تصویرگر پایتخت موزامبیک یعنی ماپوتو بود. او برای تأمین هزینه های خود در این سفر، به یک سازمان اجتماعی پیشنهاد داد تا در کارگاه های نقاشی برای کودکان محلی تدریس کند و در ازای آن، به او غذا و مکان دهند. او در موزامبیک چنان تجربه غنی به دست آورد که به سختی می توان گفت چه کسی بیشتر آموخته است: معلم یا شاگردان.
او با در دست داشتن یک دستگاه ضبط صدا، کودکان و نوجوانان را به قصه گویی دعوت می کرد. او می گوید که از قدرت شفاهی و سهولتی که در بیان داستان‌ها با شخصیت‌ها و مکان‌ها، این فرزندان موزامبیک داشتند، بسیار تحت تأثیر قرار گرفت.
ابو توضیح می‌دهد که در ماپوتو احساس برادری با موزامبیکی ها داشته و اضافه می کند : “ما خیلی شبیه هم هستیم و زبان مشترک بخش مهمی از این شباهت و احساس برادری با موزامبیکی ها است.”
با حدود وسعت 800 کیلومتر مربع، قلمرو موزامبیک تقریباً دو برابر ایالت ماتو گروسو و سه برابر ایالت سان پائولوی برزیل است. موزامبیک در سال 1975 به استقلال رسید. این کشور از شمال با تانزانیا ، از شمال غرب با مالاوی و زامبیا ، از غرب با زیمبابوه و از جنوب غرب با سوازیلند و آفریقای جنوبی همسایه است. در شرق این کشور اقیانوس هند قرار دارد.
در موزامبیک، زبان پرتغالی، زبان رسمی است – زبانی که در ادارات دولتی صحبت و در مدارس تدریس می شود. اما این بدان معنا نیست که زبان پرتغالی، رایج ترین زبان در موزامبیک باشد. موزامبیک حدود 31 میلیون نفر جمعیت دارد و تنها نیمی از موزامبیکی ها به زبان پرتغالی صحبت می کنند. جایی که سایر زبان های محلی بیشتر صحبت می شود، داخل خانه است. از هر ده موزامبیکی سه نفر وقتی با خانواده خود هستند به زبان ماکائو (یا در اصل “emakhuwa”) صحبت می کنند. که زبان اصلی محلی است.
در موزامبیک، زبان پرتغالی در رتبه دوم قرار دارد که 16 درصد از موزامبیکی در خانه به آن صحبت می کنند. چانگانا با 9 درصد، سومین زبان پرگویش است. این داده ها بخشی از آخرین سرشماری موزامبیک است، یک نظرسنج که بر اساس گفتگو با جمعیت این کشور برای ترسیم ویژگی هایی مانند سن، مذهب و درآمد، به دست آمده است.
بسیاری از شباهت های بین موزامبیک و برزیل به این دلیل است که هر دو کشور تحت استعمار پرتغال بودند. شش کشور دیگر این فهرست را تشکیل می دهند و همگی تا حدی کم و بیش به زبان پرتغالی صحبت می کنند. این کشورها عبارتند از: آنگولا، کیپ ورد، گینه بیسائو، گینه استوایی، تیمور شرقی و سائوتومه و پرنسیپ.
آنجلو ابو در بازگشت سفر خود از موزامبیک کتاب «سایه درخت انبه» را برای ادعای احترام ارتباطات کشورهای پرتغالی زبان به رشته تحریر درآورد. درخت انبه درختی است که پرتغال از کشورهای شرقی مانند هند و میانمار به بسیاری از مستعمرات سابق خود مانند برزیل و موزامبیک برده است. ابو می گوید: «این درخت، چیزی است که ما را متحد می کند. »

طبق قوانین جدید دورکار ی دوران کرونا در کشور پرتغال که توسط نمایندگان پارلمان این کشور به تصویب رسید، مدیران اگر خارج از ساعت اداری با کارمندان تماس بگیرند، با خطر جریمه شدن مواجه خواهند شد. مدیران همچنین از مونیتور کردن کارمندان هنگام کار در خانه منع شده اند. قوانین جدید به والدین این اجازه را می دهد که تا زمانی که فرزندشان هشت ساله شود حق کار کردن از خانه را داشته باشند و بدون اینکه لازم باشد بر سر گرفتن این حق با مدیران مذاکره کنند.
از جمله این قوانین، شرکتها باید هزینه های دورکاری کارمندان که شامل برق و اینترنت می شود را به آنها بپردازند.
قانون جدید تنها یک محدودیت جدی دارد و آن این است که شرکتهایی با کمتر از ده کارمند از آن مستثنی می شوند .

کریستیانو رونالدو در پایان بازی روز پنجشنبه پرتغال مقابل جمهوری ایرلند، پیراهن خود را به دختری که جیمی جامپ انجام داده بود، هدیه کرد.
پس از پایان بازی تیم های ایرلند و پرتغال، یک دختر بچه که هوادار کریستیانو رونالدو بود، به درون زمین دوید تا پیراهن قهرمان مورد علاقه اش را دریافت کند. رونالدو هم از این موضوع استقبال کرد و علاوه بر اهدای پیراهنش، او را در آغوش کشید.
دختر نوجوان اهل دوبلین به نام آدیسون ولان عضو تیم زیر 13 سال شلبورن است و به صورت حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کند.
البته جریمه جیمی جانپ این دختر طرفدار رونالدو را پدرش باید بپردازد!

رونالدو بازیکن فوتبال اهل پرتغال است که برای باشگاه منچستر یونایتد و تیم ملی پرتغال در پست مهاجم بازی می‌کند. او اغلب به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان و یکی از بزرگترین بازیکنان تمام ادوار نیز یاد می‌شود. رونالدو پنج جایزهٔ توپ طلا و چهار جایزهٔ کفش طلای اروپا دریافت کرده‌است که برای یک بازیکن اروپایی، رکورد محسوب می‌شود. او در طول دوران حرفه‌ای‌اش ۳۲ جام کسب کرده که شامل ۵ لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی جام ملت‌های اروپا و یک لیگ ملت‌های اروپا می‌شود. رونالدو دارای بیشترین گل زده (۱۳۶) و بیشترین پاس گل (۴۲) در لیگ قهرمانان اروپا، بیشترین گل زده (۱۴) در جام ملت‌های اروپا و بیشترین گل ملی در فوتبال مردان (۱۱۵) است. او از معدود بازیکن‌هایی است که در بیش از ۱۱۰۰ بازی رسمی حضور داشته و بیش از ۷۸۰ گل برای باشگاه و تیم ملی‌اش به ثمر رسانده است.

رونالدو در مادیرا پرتغال به دنیا آمد و بزرگ شد و فوتبالش را در ردهٔ بزرگسالان در اسپورتینگ آغاز کرد. در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی به منچستر یونایتد پیوست و در اولین فصلش در این تیم، قهرمان جام حذفی انگلستان شد. او در ادامه با این تیم، در سه فصل متوالی قهرمان لیگ برتر شد و سپس لیگ قهرمانان اروپا و جام باشگاه‌های جهان را نیز فتح کرد و در ۲۳ سالگی، برندهٔ اولین توپ طلایش شد.

رونالدو در سال ۲۰۰۳ و در ۱۸ سالگی برای اولین بار برای تیم ملی بزرگسالان پرتغال به میدان رفت و تاکنون بیش از ۱۸۰ بار پیراهن تیم ملی پرتغال را برتن کرده که از این حیث در پرتغال رکورددار است. او با بیش از ۱۱۰ گل ملی، عنوان برترین گلزن ملی پرتغال را نیز در اختیار دارد. او تاکنون در ۱۱ تورنومنت بین‌المللی برای پرتغال به میدان رفته و در آن‌ها گلزنی کرده. او اولین گل ملی‌اش را در یورو ۲۰۰۴ برای پرتغال به ثمر رساند. از ژوئیه ۲۰۰۸، او کاپیتان تیم ملی پرتغال است. در سال ۲۰۱۵، رونالدو از سوی فدراسیون فوتبال پرتغال به عنوان برترین بازیکن تاریخ این کشور انتخاب شد.

لوح شهروند افتخاری آنگویلارا ونتا شهری در نزدیکی ونیز ایتالیا به رئیس جمهوری برزیل اهدا شد.

ژائیر بولسونارو، رئیس جمهوری برزیل، روز دوشنبه یک نوامبر در آنگویلارا ونتا در نزدیکی ونیز در شمال شرقی ایتالیا، شهروندی افتخاری این شهر را که اجدادش از آنجا آمده اند دریافت کرد. این اتفاق در میان اعتراض مخالفان و تشویق حامیانش رخ داد. ماموران پلیس ایتالیا در پادووا گروهی از معترضان به اهدای شهروندی افتخاری به رئیس جمهوری برزیل را با ماشین آب پاش هدف قرار دادند. این مراسم در یک ویلای باستانی قرن هفدهمی در نزدیک این شهر برگزار شد. بولسونارو در این مراسم گفت : « من از حضور در اینجا احساساتی شده ام و فکر می کنم مشخص باشد . پدربزرگ و مادربزرگ من از اینجا رفتند . خوشحالم در کنار افراد خوبی هستم . » وی افزود : « خدا خواست من رئیس جمهوری برزیل شوم ( … ) ما بسیار خوب کار می کنیم که مورد قبول مردم است اما رسانههای جمعی آن را به رسمیت نمی شناسند . » حدود ۲۰۰ نفر علیه اهدای شهروندی افتخاری به رئیس جمهوری برزیل در این شهر تظاهرات کردند .