زبان پرتغالی برزیلی
زبان پرتغالی برزیلی
زبان پرتغالی برزیلی به دوره استعمار پرتغالی‌ها و ورودشان به کشور برزیل باز می‌گردد. گویش برزیلی در حدود ۲۴۰ میلیون نفر گویشور دارد که عمدتاً در برزیل ساکن هستند اما برخی از آن‌ها به عنوان مهاجر در ایالات متحده آمریکا، ژاپن، پاراگوئه و کانادا ساکن شده‌اند.
پیشینه
ورود این زبان به برزیل به قرن شانزدهم میلادی باز می‌گردد. در آن زمان پرتغالی رواج چندانی نداشت اما ا آنجا که به عنوان زبان میانجی رایج گردید و جمعیت کثیری از سیاهان نیز به عنوان برده وارد برزیل شدند و مجبور بودند برای برقراری ارتباط زبان اولیه خود را کاملاً فراموش کنند و به زبان جدید سخن بگویند زبان پرتغالی را در این منطقه رواج داد و تا اوایل قرن نوزدهم زبان پرتغال زبان اکثریت قاطع مردم کشور برزیل بود. همچنین در قرن هجدهم فشارهای زیادی از جانب دولت پرتغال برای گسترش این زبان وارد شد که بیشتر جهت مقابله با فرهنگ و زبان اسپانیایی بود که در هشتاد درصد برزیل و سایر کشورهای آمریکای جنوبی بسرعت در حال رشد بود.
تفاوت‌های زبانی
برخی پژوهشگران تفاوت میان برزیلی و پرتغالی را در حد تفاوت زبان انگلیسی رایج در بریتانیا و آمریکا دانسته‌اند. اما برخی دیگر این تفاوت هارا بسیار بیشتر از این می‌دانند. برای نمونه ۱۵٪ از واژگان دو زبان با هم متفاوت هستند. میان زیادی از این تفاوت‌ها به پیش زمینه غیر اروپایی شمار زیادی از متکلمین این زبان باز می‌گردد که واژه‌ها و اصطلاحات بومی خود را به زبان جدید یعنی پرتغالی نیز وارد کرده‌اند. ضمن اینکه مهاجران برزیل نیز همگی پرتغالی نبودند و واژگانی با ریشه‌های متفاوت در آن‌ها وجود دارد. گویش برزیلی نسبت به گویش رایج در پرتغال کهنه تر بنظر می‌رسد. تفاوت در نگارش و تلفظ و آواشناسی و حتی در دستور هم دیده میشود.
